Mütevâtir hadisler tabiri, iki kelimeden oluşmaktadır. Hadis ve mütevatir. Hadîs kelimesi, haber manasına gelir. Bu kelime, İslamiyet'le birlikte farklı bir anlam kazanmış, âdeta onunla Hz. Peygamber'in sözlerine el-Ehâdîsu'l-kavliyye, fiillerine el-Ehâdîsu'l-fi'liyye ve tasvip ettiği şeylere de (takrîr) el-Ehâdîsu't-Takrîriyye denilmiştir. Mütevatir kelimesi, bütün tabakaları itibariyle, yalan üzerinde anlaşmaları âdeten imkânsız sayıda kişiler tarafından rivayet edilen haberdir. Mütevâtir, lafzî ve mânevî olmak üzere ikiye ayrılır. Lafzî mütevâtir, bilginin aynı lafızlarla, mânevî mütevâtir ise aynı anlamın farklı lafızlarla nakledilmesini ifade eder. İmam Suyûtî, mütevâtir hadisleri başlı başına bir kitapta derleyen ilk âlim olarak karşımıza çıkmaktadır. İlk önce Ezhâru'l-Mütenâsire fî'l-ahbâri'l-mütevâtire adlı bir eser yazmış, daha sonra bu eserini el-Fevâidü'l-mütekâsire fî'l-ahbâri'l-mütevâtire yeniden derlemiş, sonra da bu eserini Katfü'l-ezhâri'l-mütenâsire fi'l-ahbâri'l-mütevâtire adıyla özetlemiştir.